mi amice
Amici thesauri pretiosissimi sunt quos homo per vitae suae iter acquirit, et charissimus amicus ius habet exprimendi ei magnitudinem amoris, qui amicos facit ad aestimanda eorum agendi rationem per totam vitam in doloribus ante nuptias.
Verbum pro carissimo amico
Multi amici epistolas inter se scribunt ut expressionem amoris qui intercedit, quae semper incipit a verbo « mi amice ». Amici sunt maxima benedictio quam homo in vita sua consequi potest. Echo CairoInter epistulas pulcherrimas quas ad amicos scripsit haec sunt;
- Amice carissime, verba mea non possunt exprimere amoris mare quod cor meum pro te habet: satis est mihi quod amicus meus es fidelis.
- In tenebris noctisque silentia sedi solus carissime carissime describens, eram confusus quid describere, scribere duxi carmina, et suffocatus verbis, prosa scribere conatus sum, litteras me prodidit.
- Amice carissime, vere superbus sum tua carissima amicitia, quam si vitam meam pro te descripsisses, ius tuum mihi non implessetis.
Iudicium et dicta de amicitia
Multae confabulationes et iudicium apparuerunt de amore amici mei dilecti, inter quae sequuntur;
- Parachute amicitia est, quo plus pluit, eo magis opus est.
- Tolerantia est fundamentum amicitiae et veri amoris.
- Amicitia non perit sicut sol.
- Amicitia non liquescit sicut nix.
- Cum is tibi amicus sit, tui similem cognovisti amicitiam.
- Amicitia non moritur, nisi amor intereat.
- Somnium amicitia est et res quae in conscientia habitat.
- Amicitia est flos albus, qui in corde crescit et in corde floret, sed non arescit.
- Vera amicitia est sicut lineae parallelae quae nunquam conveniunt nisi cum utilitates in superficie natant, cum amittunt parallelas et secant.
- Qui confidunt in amicitia, non momenta iurgii turbantur, sed rident, quia se cito redituros esse sciunt.
- Risus initium mali non est amicitiae, et tamen optimus finis est.
- Fructus terrae omni tempore metit, amicitia vero momentaneum est.
- Amicitia cum amico diutius non manet, amicitia in foedere manet, etiam si longa et brevia sunt.
- Bonorum societas bonos, impiorum societas poenitet.
Quid est amicus?
Multa dicta sunt de carissimo meo amico, quae eum describit animam quae inhabitat duo corpora, inter quae sequuntur;
- Unus flos hortus meus potest esse, unus amicus meus mundus esse potest.
- Alii ad sacerdotes, alii ad philosophos et poetas, sed ad amicos.
- Amicitia est quasi sanitas, pretium nescis nisi perdas.
- Solus amicus est, qui tecum est, cum alibi esse potuit.
- Amicus est qui scit omnia de te et adhuc vult te.
Amicus meus carmen habet litterae
Poeta Jahdha al-Barmaki scripsit carmen amici mei qui litteras habet:
Amicus meus est litterae
Amicitia similis ei
patrocinari mihi super id quod est depascere
plus peto quam quod necesse est
Et si creaturam suam detrahitis
Ut fulgor tunc aurum
poetica de amico
Poetae canunt de amicitia eiusque virtutibus, et quam carus sit amicus meus, tot pulchros carminum versus, in quibus sunt haec:
Carmen amici mei si viderit, memorabimus
I have a friend if she videt
Oculi secretum destinatum
Dixi dies unus et vadat
absoluta palma
Equus si gravida
Lah Al Muzn Dirha
Adfui per invitationem a te
Introspectio sui odium
Dixit eum mortuum esse
deus supra
Dixi waha cum dose
Gustate quod iussit
Poema quot amici cum amico scivisti, et est carmen Al-Buhtari poetae, de quo memoramus.
Quot amicos habes pro amico notus?
EGO got melior quam vetus amicus
Et comes, qui eum comitabatur in via
Post viam, factus est optimus amicus
Pulchra Phrases de amico
Multae locutiones de amicis, multa praeterea de amicitia et amicis mira poemata;
- Carissime amice, fuisti sicut lucerna quae circum me accendit mundum, quomodo potest ridere in labiis meis sine te, et quam dulce sunt dies tui post separationem tuam.
- Amice carissime, tantum te amo et numquam obliviscar tui quamdiu vivam, tibi omnes optimos amores et successus opto.
- Affectus amicitiae, mi amice, nihil aliud est quam cogitatio et via vitae, multam tibi dicere volo, sed rerum profunditas verba celat et omnis amor actionum resonat, quem cor meum pro te tenet.
- Amice carissime, intervalla ac sollicitudines vitae nos separant, sed cor meum multum gaudet, quoties memini momenta pulcherrima quae nos in unum conduxerunt.
- Una infantia pulcherrima viximus et adolevimus, et nostrae fabulae a diebus ac noctibus de amicissimis et charissimis narrantur.
Cogitationes de amicitia
Prima cogitatio in amore cum carissimo amico
Amicus verus
Amicitia est avis sine alis
Quis est verus amicus?
Estne hoc tempore amicus?
Amicus es cum
ut solus es
Ille est qui tuam excusationem accipit et, si erras, tibi ignoscit
Et obturaculum in te absente tardant
secundum cogitationem
Nescio quomodo verba incipiant.
Ubi et quam diu manebo?
Pulchrior est amicitia verbo, quam belle
Verbum quod plus quam unam significationem habet
Amor, fides, sinceritas, benignitas, benignitas
Amor: Remanebit amor qui cor eius sinceritate et certitudine implicavit
Memores sumus invicem avide per annos
Fides: desiderium cordis amore et desiderio
Desiderium: Ex perfectione causatur, et estne aliquid hac cupiditate pulchrius?
Sinceritas: Et quicumque nostrum potest vivere sine illo amici sinceritate amissi, est certus miserabilis et benignitas, sic fac cor tuum magnam civitatem, quae aliis dat et non expectat dare.
Teneritas linguae exprimere non potest
Amor et affectum occursum in misericordia
tertia cogitatio
Amicus est qui tua gaudia et dolores tecum communicat
Amicus est qui pro te affectus commutat in tuis gaudiis ac moeroribus
Amicus est, qui tecum stat in bonis malisque temporibus
Amicus est qui credit in te amorem et fidem
