Σύγχρονη τεχνολογία και επίτευξη στόχων βιώσιμης ανάπτυξης: Η τεχνολογική καινοτομία μας οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον
Σύγχρονη τεχνολογία και επίτευξη στόχων βιώσιμης ανάπτυξης: Η τεχνολογική καινοτομία μας οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον
Οι Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) έχουν εξαπλωθεί σε όλες σχεδόν τις πτυχές της ζωής. Μόλις πριν από μια δεκαετία, σε ορισμένα μέρη του κόσμου, η προτεραιότητα πρόσβασης στις τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών θεωρούνταν πολυτέλεια. Σήμερα αναγνωρίζεται ευρέως ότι η επένδυση σε οικονομικά προσιτή, καθολική και άνευ όρων πρόσβαση στις ΤΠΕ είναι απαραίτητη για την προώθηση της προόδου προς τις παγκόσμιες προτεραιότητες, ιδιαίτερα τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ).
Φυσικά προκύπτει ότι διάφορες υποθέσεις, θεωρίες, ελπίδες και ακόμη και απογοητεύσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της απογείωσης αυτής της διαδικασίας «ψηφιοποίησης». Οι διάφορες επιτυχίες και αποτυχίες του μετασχηματιστικού δυναμικού των ΤΠΕ έχουν δείξει ότι οι ίδιες οι τεχνολογίες δεν είναι ούτε θετικές ούτε αρνητικές ούτε κατ' ανάγκη ουδέτερες. Αντίθετα, οι νέες τεχνολογίες αποτελούν περαιτέρω απόδειξη του γεγονότος ότι η πολιτική, η πολιτική, η οικονομική και η κοινωνική ενδυνάμωση είναι όλα δομικά στοιχεία, τόσο για τους Παγκόσμιους Στόχους όσο και για υπερβατικά οράματα και προσδοκίες ευημερίας.
Οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών προχωρούν με εκπληκτικό ρυθμό, αλλά η πρόσβαση στο Διαδίκτυο, ειδικά μέσω του Παγκόσμιου Ιστού, είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο για την απελευθέρωση των δυνατοτήτων των νέων τεχνολογιών. Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης αναγνωρίζουν δικαίως τον ζωτικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών στην επίτευξή τους. Ο στόχος Γ, του SDG 9, ειδικότερα, απαιτεί καθολική πρόσβαση στις ΤΠΕ, ειδικά στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, έως το 2020—δηλαδή σε μήνες από τώρα. Ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να είναι διαδικτυακός το 2019 (υπολογίζεται αρχικά για το 2017). Από τα περίπου 3.9 δισεκατομμύρια ανθρώπους που παραμένουν εκτός σύνδεσης, η συντριπτική πλειοψηφία ζει στον Παγκόσμιο Νότο και 2 δισεκατομμύρια από αυτούς είναι γυναίκες. Εννέα στους δέκα νέους που είναι εκτός σύνδεσης ζουν στην Αφρική ή στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού.
Με τον τρέχοντα ρυθμό προόδου προς τον στόχο Γ του SDG 9, μόνο το 16 τοις εκατό των φτωχότερων χωρών του κόσμου και το 53 τοις εκατό ολόκληρου του κόσμου θα είναι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο έως το 2020, σύμφωνα με τη Συμμαχία για Προσιτό Διαδίκτυο (A4AI). Ο συνασπισμός σημειώνει περαιτέρω ότι ο αντίκτυπος αυτής της καθυστέρησης στη συνδεσιμότητα «θα υπονομεύσει την παγκόσμια ανάπτυξη σε γενικές γραμμές, συμβάλλοντας σε χαμένες ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη και αποτρέποντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους από την πρόσβαση στην ηλεκτρονική εκπαίδευση, τις υπηρεσίες υγείας, την πολιτική φωνή και πολλά άλλα».
Τα κινητά τηλέφωνα θεωρούνται ευρέως το σημείο εισόδου στην ψηφιακή οικονομία και «μία από τις πιο εκτεταμένες τεχνολογίες στην ιστορία. … ενώ οι κινητές επικοινωνίες εξαπλώνονται γρήγορα, δεν εξαπλώνονται ομοιόμορφα», σημειώνει η International Mobile Networks Association (GSMA), μια ένωση που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των παρόχων δικτύων κινητής τηλεφωνίας σε όλο τον κόσμο. Οι διαφορές στην πρόσβαση και τη χρήση των κινητών τηλεφώνων και του Διαδικτύου εντοπίζουν αστικές, αγροτικές, φυλετικές και γεωγραφικές διαφορές.
Για παράδειγμα, η GSMA σημειώνει ότι «στις αγροτικές περιοχές, το κόστος κατασκευής και λειτουργίας κινητής υποδομής μπορεί να είναι διπλάσιο από ό,τι στις αστικές περιοχές, με έσοδα έως και 10 φορές λιγότερα από ό,τι στις αστικές περιοχές». Αυτό θα αποθάρρυνε τους παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να δώσουν προτεραιότητα σε αυτούς τους τομείς, οι οποίοι συχνά μένουν πίσω στην υποδομή και σε άλλους αναπτυξιακούς δρόμους.
Η International Mobile Networking Association (GSMA), στην τελευταία της αξιολόγηση για το χάσμα των φύλων στα κινητά τηλέφωνα, διαπίστωσε ότι «οι γυναίκες σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έχουν, κατά μέσο όρο, 10% λιγότερες πιθανότητες από τους άνδρες να έχουν κινητό τηλέφωνο. που μεταφράζεται σε 184 εκατομμύρια Οι γυναίκες δεν έχουν κινητά τηλέφωνα λιγότερο από τους άνδρες. Ακόμη και αν οι γυναίκες κατέχουν κινητά τηλέφωνα, υπάρχει σημαντικό κενό χρήσης, ειδικά για υπηρεσίες πιο μετασχηματιστικές, όπως η πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέσω κινητού τηλεφώνου. Περισσότερες από 1.2 δισεκατομμύρια γυναίκες σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δεν χρησιμοποιούν το κινητό Διαδίκτυο. Οι γυναίκες έχουν, κατά μέσο όρο, 26 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιήσουν το κινητό Διαδίκτυο από τους άνδρες. Ακόμη και μεταξύ των κατόχων φορητών συσκευών, οι γυναίκες έχουν 18% λιγότερες πιθανότητες από τους άνδρες να χρησιμοποιούν κινητό Διαδίκτυο». Έρευνα από το World Wide Web Foundation διαπίστωσε ότι σε φτωχές κοινότητες σε εννέα πόλεις στην Αφρική, τη Νοτιοανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική, σχεδόν όλες οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν τηλέφωνο. Ωστόσο, όταν διαστρωματώνονται χρησιμοποιώντας το εισόδημα, το μορφωτικό επίπεδο και την ηλικία, οι γυναίκες έχουν περίπου 50 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες από τους άνδρες στις ίδιες κοινότητες να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, με μόνο το 37 τοις εκατό των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα να αναφέρουν χρήση Διαδικτύου. Μόλις συνδεθούν, οι γυναίκες έχουν 30 έως 50 τοις εκατό λιγότερες πιθανότητες από τους άνδρες να χρησιμοποιήσουν το Διαδίκτυο για να αυξήσουν το εισόδημά τους ή να συμμετάσχουν στη δημόσια ζωή.
Η γεωγραφία μιας χώρας επηρεάζει το κόστος σύνδεσης των πολιτών της στο Διαδίκτυο. Αυτό σημαίνει ότι οι μεσόγειες χώρες και τα νησιωτικά αρχιπέλαγα έχουν συνήθως υψηλότερο κόστος σύνδεσης στο Διαδίκτυο. Οι μικρές χώρες (τόσο κατά πληθυσμό όσο και ανά περιοχή) «έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να επιτύχουν οικονομίες κλίμακας», ενώ «το κόστος του κλάδου που συνεπάγεται η παροχή υπηρεσιών Διαδικτύου δείχνει ότι το κόστος παροχής ενός συνδρομητή με ευρυζωνικά δεδομένα κινητής τηλεφωνίας για ένα έτος σε ένα νησιωτικό αρχιπελαγικό έθνος όπως οι Φιλιππίνες είναι περίπου πέντε φορές το κόστος του να κάνεις το ίδιο πράγμα σε μια παράκτια χώρα όπως η Νιγηρία».
Η έρευνα έχει επισημάνει με συνέπεια ότι το κόστος του υλικού και της πρόσβασης στο Διαδίκτυο είναι το κύριο εμπόδιο για τη σύνδεση των μη συνδεδεμένων. Δυστυχώς, τα μέτρα που συνέστησαν οι διάφοροι παράγοντες δεν έδωσαν επαρκή πολιτική και πολιτική ώθηση για την άρση αυτού του εμποδίου. Οι κινητές συσκευές συχνά κοστολογούνται περισσότερο από αυτό που μπορούν να αντέξουν οικονομικά όσοι έχουν τα λιγότερα στις περισσότερες κοινωνίες, παρά το μειωμένο κόστος των συσκευών και την αυξανόμενη χρήση έξυπνων κινητών τηλεφώνων. Επιπλέον, για αυτά τα άτομα, η τιμή μιας βασικής ευρυζωνικής σύνδεσης αντιπροσωπεύει πολύ υψηλότερο ποσοστό εισοδήματος από ό,τι για εκείνους που κερδίζουν τον εθνικό μέσο όρο.
Άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο στη διατήρηση των ανθρώπων, ιδιαίτερα των γυναικών, εκτός σύνδεσης. Η διαδικτυακή έρευνα για τα δικαιώματα των γυναικών (2015) διαπίστωσε ότι πολλές γυναίκες σε φτωχές αστικές κοινότητες που παραμένουν εκτός σύνδεσης ανέφεραν ότι «δεν γνωρίζουν πώς» να χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο ως εμπόδιο στην πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Έρευνα από τη Διεθνή Ένωση GSM (GSMA) διαπίστωσε επίσης ότι ο χαμηλός ψηφιακός γραμματισμός (δεν γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο και πώς να έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο από φορητή συσκευή) και ο αναλφαβητισμός (δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή) αισθάνονται πιο συχνά οι γυναίκες από τους άνδρες.
Η έλλειψη χρόνου και η συνάφεια περιεχομένου (έλλειψη διαθεσιμότητας διαδικτυακού περιεχομένου στις τοπικές γλώσσες) αναφέρθηκαν ευρέως ως εμπόδια που εμποδίζουν τις γυναίκες, ιδίως από το να συνδεθούν στο διαδίκτυο και να παραμείνουν στο διαδίκτυο. Και οι διαδικτυακοί χώροι, ιδιαίτερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που έχουν διαπιστωθεί ότι αποτελούν σημαντικούς μοχλούς χρήσης του Διαδικτύου στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, είναι επίσης όλο και πιο ανασφαλείς. Αυτό όχι μόνο κρατά τους ανθρώπους μακριά από το Διαδίκτυο, αλλά δημιουργεί έλλειμμα εμπιστοσύνης γύρω από το Διαδίκτυο και τις νέες τεχνολογίες. Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που κάποτε θεωρούνταν ότι υπόσχονταν να είναι «δημόσιοι χώροι» για τη συμμετοχή σε ευκαιρίες και ιδέες, γίνονται όλο και πιο τοξικοί, επισφαλείς χώροι από τους οποίους πολλοί αρχίζουν να αποσύρονται. Και πάλι, οι γυναίκες φέρουν το κύριο βάρος αυτών των κινδύνων.
Η επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και ο ρόλος της τεχνολογίας στην καθοδήγηση αυτής της προσπάθειας, μπορεί να είναι εφικτή μόνο εάν ληφθούν ριζικά μέτρα. Το ψηφιακό χάσμα είναι μια εκδήλωση εξαιρετικά άνισων κοινωνιών και αποτυχιών πολιτικής. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι εργασίες για την ανάπτυξη και την εφαρμογή πολιτικών για την αντιμετώπιση των προαναφερόμενων προκλήσεων έχουν σταματήσει.
Καθώς η συζήτηση γύρω από την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών κατακτά το ενδιαφέρον της πολιτικής, της καινοτομίας και των επενδύσεων, υπάρχει αυξανόμενος κίνδυνος διεύρυνσης του ψηφιακού χάσματος. Εάν ο μισός παγκόσμιος πληθυσμός δεν έχει ακόμη πρόσβαση σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «τεχνολογίες ενεργοποίησης», όπως συζητήθηκε παραπάνω, τότε πώς θα τους ωφελήσουν οι νέες τεχνολογίες; Είναι επιτακτική ανάγκη οι συζητήσεις για καθολική και οικονομικά προσιτή πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στις συσκευές επικοινωνίας να παραμείνουν στο επίκεντρο, ακόμη και όταν η προσοχή εστιάζεται σε νέες τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI), το Διαδίκτυο των πραγμάτων, η ρομποτική και η τεχνολογία blockchain.
Χαιρετίζουμε την καινοτομία που οδηγεί στη δημιουργία και την προσαρμογή νέων τεχνολογιών και υφιστάμενων τεχνολογιών και αποτελεί μέσο αντιμετώπισης πολλών από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία σήμερα, καθώς και για την επίτευξη των Παγκόσμιων Στόχων. Οι χώροι που είναι αφιερωμένοι στην προώθηση της καινοτομίας πρέπει να συνδυάζονται με ίση δύναμη πολιτικής, ιδίως στον τομέα της εφαρμογής.
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη αξιολόγησης των ιδεών που οδηγούν τον λόγο για την καινοτομία. Οι τεχνολογικές λύσεις - η κοινή πεποίθηση ότι κάθε πρόβλημα έχει μια θεραπεία που βασίζεται στην τεχνολογία - πρέπει να τεθούν υπό μεγαλύτερο έλεγχο. Το γεγονός ότι οι γυναίκες, οι μειονοτικές ομάδες και οι άνθρωποι του Παγκόσμιου Νότου δεν παίζουν σχεδόν κανένα ρόλο στην τεχνολογική καινοτομία που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν θα πρέπει να μας κάνει να σταματήσουμε. Πρέπει να ακολουθηθεί μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση στην ιδέα της καινοτομίας μέσω νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης του τρόπου με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να συμμετέχουν στην καινοτομία όσο μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν.
Οι νέες τεχνολογίες δεν θα λύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από εκείνες τις τεχνολογίες που ήδη διαποτίζουν τη ζωή μας. Για παράδειγμα, η ανάπτυξη και η ιεράρχηση της τεχνητής νοημοσύνης σε μέτριο περιεχόμενο —αντί της χρήσης συντονιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων— μέσω των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης οδηγεί ήδη σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πράγματι, η έννοια πολλών τεχνολογιών είναι γεμάτη με προκαταλήψεις που είναι σχεδόν αδύνατο να εξηγηθούν, ωστόσο προβάλλονται ως λύσεις σε αυτές τις προκλήσεις.
Αν και χρειαζόμαστε καινοτόμο σκέψη για να επιτύχουμε τους Παγκόσμιους Στόχους, ο κρίσιμος ρόλος της πολιτικής πρέπει να επανέλθει στη συζήτηση σχετικά με το τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν οι τεχνολογίες. Αυτές οι τεχνολογίες δεν θα λύσουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση της φτώχειας ή των επιβλαβών κοινωνικών κανόνων. Η πολιτική είναι εξίσου σημαντική με την καινοτομία, διότι τα σωστά περιβάλλοντα πολιτικής θα εξασφαλίσουν την επιτυχία των προσπαθειών για την επίτευξη των Παγκόσμιων Στόχων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με την τεχνολογία. Η σωστή εφαρμογή των πολιτικών βοηθά στον καθορισμό των επενδυτικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται από τα κράτη και τους ιδιωτικούς φορείς για την επίτευξη των στόχων πολιτικής. Αυτό ισχύει τόσο για τις τεχνολογικές πολιτικές όσο και για τις πολιτικές που στοχεύουν στη δίκαιη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει ενιαία προσέγγιση για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής. Πρέπει να εκτιμηθούν οι προκλήσεις που σχετίζονται με το πλαίσιο για την προώθηση της χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμης ανάπτυξης μέσω νέων και υπαρχουσών τεχνολογιών.
Αν και οι ΤΠΕ αναμένεται να εκτοξεύσουν κάθε ποικιλία προκλήσεων, αυτές οι εκτυλισσόμενες πραγματικότητες θα πρέπει να χρησιμεύουν ως έγκαιρη υπενθύμιση ότι οι τεχνολογίες από μόνες τους δεν μπορούν να λύσουν τις δικές τους προκλήσεις ή ανισότητες του παρελθόντος, όσο κι αν το περιμένουμε. Επιπλέον, οι ΤΠΕ, καθώς εξελίσσονται και διαχέονται, μπορούν επίσης να δημιουργήσουν νέες αντιθέσεις. Το ψηφιακό χάσμα που ξετυλίγεται είναι επίσης, γενικά, κενά μεταξύ των φύλων και εισοδηματικές διαφορές, γεγονός που τα καθιστά αναπτυξιακές προκλήσεις, όχι μόνο τεχνολογικές.
Σε μια προσπάθεια να δώσει πνοή στη Στρατηγική του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τις Νέες Τεχνολογίες, αυτές είναι μερικές από τις σκέψεις που ελπίζω ότι θα καθοδηγήσουν την εφαρμογή της. Ένα από τα κύρια αποτελέσματα ήταν η ίδρυση της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου για την Ψηφιακή Συνεργασία, της οποίας είμαι μέλος. Στην εργασία μας, θα διερευνήσουμε σε βάθος την αλληλεπίδραση αξιών, αρχών, μεθόδων και μεθόδων, καθώς και επεξηγηματικούς τομείς εργασίας που δείχνουν τι έχει αποδειχθεί επιτυχημένο στην πράξη. Θα προσκαλέσουμε επίσης ειλικρινή προβληματισμό σχετικά με ό,τι δεν έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί στην πράξη και θα προσδιορίσουμε τι χρειάζεται για να μεγιστοποιήσουμε περαιτέρω τις δυνατότητες μετασχηματισμού της τεχνολογίας, μετριάζοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους και τις βλάβες της.
Πιστεύω ότι έχουμε πολλά βασικά στοιχεία—από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης έως τις καινοτομίες και τις συστάσεις πολιτικής—για να μην αφήσουμε κανέναν πίσω σε αυτήν την ψηφιακή εποχή. Αυτό που χρειάζεται είναι το ανθρώπινο (πολιτικό) κίνητρο για την προώθηση του σλόγκαν των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Το πώς να ξεκλειδώσετε αυτό το δυναμικό είναι ίσως η μεγαλύτερη τεχνοπολιτική πρόκληση από όλες.
